Kendi deneyimim ile "Anne"liğe dair spiritüel bir bakış açısı...
- DilanEKarabulut
- Jul 24
- 1 min read

Hep merak ettiğim bir duygu oldu Annelik. Kedi sahiplendikten sonra bunu deneyimlediğimin farkındaydım ve Uras doğduktan sonra sevgilerinin ne kadar benzer olduğuna şaşırmıştım. Kendisinin birinci yaş gününde, doğum günü partisine hazırlanırken; Ari, kedimiz, sekizinci kattaki evimizden düştü ve öldü. İlk defa ölüm acısını tatmıştım ve zorlu bir dönemdi... Sonrasında o zamana kadar random yaşadığım spiritüel deneyimleri peş peşe yaşadım ve eş zamanlı şu soruyu sordum; tekrar onu görebilecek miyim? Bununla beraber yaşadıklarımın da nedenini sorgulayarak; ruhsal uyanışımı başlatmış oldum.
Anne'lik ile koşulsuz sevgiyi deneyimledim. Sabrı, merhameti, empatiyi, saf neşe ve doğallığı, mutlu olmanın bir koşula bağlı olmadığını, sorumluluğu deneyimledim. Oğlumun sevgisi önce tüm çocuklarda, sonra hayvanlarda, sonra da tüm insanlığa yayıldı gibi. Rüya kanalı ile kendisinin Yüksek Rehberi ile görüşmüştüm ve bana tam olarak şöyle dedi; 'Eğer oğlun olmasaydı, sen koşulsuz sevgiyi deneyimlemeyecektin. Kendisine sunduğun saf hizmeti ve fedarkarlığı tüm insanlığa sunmayı öğrendin. Aynı zamanda o senin bir aynan. Bak ve kendini gör.'
Kendisinin varlığı ile ruhum bu enkarnasyonundaki ruhsal misyonunun eksik ve en büyük parçasını buldu. Ruhsal görevimi bana hatırlattı ve beni gitmem gereken yola götürdü. Daha önce yüzlerce yaşamda beraberdik. Çok iyi iki arkadaş ve oğlum sıfatı ile de bu yaşamda bana bahşettiği tüm güzellikleri, ilahi olandan getirdiği tüm mesajları kabul ediyor ve yoluma ışık olmasına niyet ediyorum. Bunun yanında tüm varlığımla kendisine güzel bir ömür ve doğru bir rol model olabilmeyi seçiyorum.
Comments